Poznati srpski prozaista Milisav Savić objavio je nesvakidašnje zanimljivu i raskošnu monografiju "Dolina srpskih kraljeva", koja je predstavljena u foajeu Ateljea 212.
U vrsnoj knjizi čuveni pisac je, pretapajući eseje, putopise, opise, studije, llikovne perrikaze, sočne dijaloge, ispisao je uzbudljivu pripovest o starom raškom kraju, njegovom graditeljstvu, odnosno o srcu države Nemanjića.

U proleće 2013. Savić se otisnuo na putovanje Ibarskom i Raškom dolinom, posetivši sve manastire, gradove i crkve iz nemanjićkog perioda, kao i one sagrađene u vreme obnove Pećke patrijaršije. Na njegovom hodočašću, koje je trajalo oko dva meseca, našli su se ne samo poznati manastiri Žiča, Studenica, Gradac, Đurđevi stupovi, Petrova crkva, Sopoćani i Banjska, do kojih se relativno lako stiže, već i manje poznati crkveni spomenici, među kojima ima i svojevrsnih umetničkih bisera. To su: Crkva Svete Petke u Trnavi, Crkva Sv. Dimitrija u Janačkom polju, Crkva Sv. Petra i Pavla u Tutinu... Još teže je bilo da se stigne do crkava u selima Živalići, Dojinovići, Binići, Crepulja kod Zubinog Potoka, ili da se popne do starih gradova kao što su Jeleč, Ras, Gradina kod Postenja. Savić je ne samo ispričao istoriju ovih zdanja, već ih je i sve sam fotografisao.