Razvoj Vranja kao varoškog naselja, odnosno trgovačko - zanatlijske čaršije, evidentiran je tek od druge polovine XVIII veka. U čaršiji su delovale mnoge srpske zanatlije: bačvari, mutavdžije, samardžije, kazandžije, kovači, kolari, abadžije i terzije. U dućanima je radilo više stotina zanatlija, angažovanih na 40 raznih vrsta zanata, koji su imali isto toliko esnafa.

Za samo 4 godine od oslobođenja od Turaka, u Vranju je evidentirano ukupno 990 dućana, 5 magacina, 14 hanova, 28 pekara i 86 kafana, tako da je vranjska zanatlijsko - trgovačka četvrt po broju dućana bila odmah posle niške, a ispred leskovačke i pirotske. U trećoj deceniji XX veka u vranjskoj zanatskoj čaršiji abadžija i opančara je bilo sve manje, a predstavnika novih zanata koji su svedočili o formiranju gradskih navika sve više: pečenje rakije, pečenje hleba, kolačarstvo, proizvodnja vina, mesarstvo... Posledica urbanizacije je pojava gvožđarskih radnji, kaldrmdžija, stolara, zidara. U periodu između dva svetska rata berberske i fotografske radnje bile su mesta gde se vodio poseban društveni život. Poseban status u zanatskim i trgovačkim krugovima uživali su časovničari, zlatari, knjižari i štampari.

JU "Narodni univerzitet" od 1984. godine organizuje ispite za proveru znanja iz oblasti zanatskih zanimanja i na taj način doprinosi razvoju zapostavljenog zanatstva u vranjskom kraju. Od 1995. do 2005. godine za razna zanatska zanimanja osposobljeno je 2000 lica.