Novosadska Jodna banja je nastala kada je, tokom kopanja arterskog bunara 1897–98, otkrivena topla voda. Zainteresovanost za korišćenje lekovite vode uslovila je izgradnju prvih drvenih baraka, stradalih već 1900. u požaru.
Iste godine osnovano je privatno akcionarsko društvo kao vlasnik Banje, čiji je prvi upravnik Vilt Vilhelm inicijator izgradnje zgrade Jodnog lekovitog kupatila 1906. Artersko kupatilo podignuto je prema projektu arhitekte Imre Frančeka (1864–1920) iz 1907. u Futoškom parku, uređenom kao engleski park. Reprezentativnom izgledu glavne i dvorišne fasade doprinela je bogata plastična dekoracija (oko i iznad glavnog ulaza – atika sa okulusom uokvirenim vencem, dve nimfe, ribe, sa obe strane po jedna kartuša sa godinom početka i završetka gradnje).
Nad centralnim delom zgrade je četvorostrana kupola sa lanternom, flankirana dvema manjim, završenim profilisanim šiljcima. Složena osnova je u obliku slova T. Uz istočnu fasadu postavljen je hotel Park 1929. po projektu arhitekte Đorđa Tabakovića, nepravilne pravougaone osnove, rešenja podređenog eklektičkom akademizmu zbog usaglašavanja sa arhitekturom kupatila. Zgrada bazena je visoko parterna, pravougaone osnove, oslonjena na središnji rizalit dvorišne strane kupatila. Danas su ovde smeštena tri odeljenja Instituta za medicinsku rehabilitaciju Medicinskog fakulteta u Novom Sadu.
