Rezervat prirode GORNJE PODUNAVLJE predstavlja mozaik očuvanih ritova, hrastovih i vrbovo-topolovih šuma, slatinskih livada i pašnjaka okruženih naseljima i oranicama. Posebno vredne su stare poplavne hrastove šume koje nestaju širom Evrope.

Orao belorepan je najveća ptica grabljivica srednje Evrope. Nalazi se na svim listama ugroženih vrsta u nacionalnim i međunarodnim razmerama. Gornje Podunavlje je glavno gnezdilište ove vrste kod nas. Od ukupno 30 parova u Srbiji (svi u Vojvodini), na području Gornjeg Podunavlja se gnezdi 7-8 parova, što čini 25% ukupne nacionalne populacije. Zajedno sa Kopačkim ritom, to je jedan od najgušće naseljenih evropskih prostora ovom vrstom i svakako najjača Panonska populacija orla belorepana. Velika koncentracija gnezdećih parova, ali i polno nezrelih ptica pre svega je uslovljena širokim vodenim prostranstvom Dunava i okolnih poplavnih predela, koji uz ribnjake u zaleđu daju odličnu hranidbenu bazu i tokom perioda reprodukcije, ali i tokom zimskih meseci. Sa druge strane, prostrane šume pružaju povoljen uslove za smeštaj gnezda i nesmetano izvođenje mladunaca uz odgovarajući mir, pošto je većini tih predela ograničen pristup ljudima, jer se radi o ograđenom lovištu visoke divljači. O velikoj brojnosti ove vrste govori podatak da je u Apatinskom ritu, pri vožnji brodom od Apatina do ostrva iznad Bogojeva, 18.4.1996. zabeleženo čak 26 različitih primeraka.